کیوکوشین کاراته، سبکی تماماً تماسی که به خاطر تمرین‌های سخت و تأکیدش بر مبارزه واقعی شناخته می‌شود، توسط ماسوتاتسو اویاما در سال ۱۹۶۴ بنیان نهاده شد. اویاما، یک رزمی‌کار ژاپنی-کره‌ای، در پی خلق هنر رزمی بود که مرزهای پتانسیل انسانی را محک بزند و هم قدرت فیزیکی و هم ذهنی را پرورش دهد.
تمرین‌های کیوکوشین به دلیل سختی بسیار شهرت دارد که شامل مبارزه آزاد گسترده، تمرین‌های استقامتی و تکنیک‌های شکستن اجسام می‌شود. خود اویاما به خاطر کارهای شگفت‌انگیزش در زمینه قدرت، مانند مبارزه با گاوها و شکستن سنگ ها با دستان برهنه، به جایگاه افسانه‌ای دست یافت.
یکی از ویژگی‌های ممیزه کیوکوشین، کومیته (مبارزه) فول کنتاکت آن است که در آن مبارزان درگیر نبردهای شدید و بدون محدودیت می‌شوند. این سبک از مبارزه منجر به توسعه تکنیک‌های ضربه‌زنی قدرتمندی از جمله لگدها و مشت‌های نیرومند شده است.
کیوکوشین همچنین بر تمرین‌های سنتی کاراته مانند کاتا (فرم‌های ازپیش‌تنظیم‌شده) و تکنیک‌های پایه اهمیت زیادی قائل است. از کاتا برای توسعه دقت، قدرت و تمرکز ذهنی استفاده می‌شود، در حالی که تکنیک‌های پایه، بنیان تکنیک‌های پیشرفته‌تر را فراهم می‌کنند.
از زمان تأسیس، کیوکوشین به سازمانی جهانی با میلیون‌ها تمرین‌کننده در سراسر جهان تبدیل شده است. این سبک قهرمانان بیشماری در انواع مسابقات هنرهای رزمی از جمله کیک‌بوکسینگ و هنرهای رزمی ترکیبی (MMA) پرورش داده است.
امروز کیوکوشین به تکامل خود ادامه می‌دهد و خود را با فضای در حال تغییر هنرهای رزمی تطبیق می‌دهد. این سبک در عین حفظ اصول بنیادین خود یعنی تمرینات سخت و مبارزه تمام‌تماسی، بر پرورش شخصیت، انضباط و خودسازی نیز تأکید می‌ورزد.
